İçimizde büyük resmi anlayabilen var mı emin değilim. Allah' ın bakış açısından söz ediyorum.
Bazen, yerde oturup, gözünü dokunmuş bir kilimin arkasına dikmiş küçük çocuklar gibi olduğumuzu düşünüyorum.
Kilim bazen çirkin görünüyor; renkler karışık ve hiçbir anlamı yok !
...
Ama günün birinde, artık yerde oturmayacağız. Ayağa kalkıp, kilimin öteki tarafına geçeceğiz ve Allah'ın dehasını daha net görebileceğiz.
Ama, bu engin kilimde incecik, kendine has, benzersiz renge sahip tek bir iplik de göreceğiz. Kilime eklenen bu eşsiz iplik: Bizim Hayatımız !
O tek parça olmadan, nasıl oluyorsa, o engin kilim eksik kalıyor.
Şahsen ben; O' nun eserine şahit olabilmek için sabırsızlanıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder