Dünya Benim Sayemde Daha Güzel Bir Yer Olacak...
Neden mi ? Çünkü ben etrafımda gördüğüm şeylerin, kendi duvarıma ne şekilde yansırsa o şekilde göründüğünü anladım ve güzel görmek için kendi duvarımı güzelleştirmem gerektiğini fark ettim. Tıpkı o ressamlar gibi...
Padişahın sarayındaki Çinli ressamlar ”Biz Türk ressamlardan daha iyi, daha hünerli ressamlarız ” iddiasında bulunurlar. Türk ressaml...ar ise ”Bizim resimdeki ustalığımız sizden daha üstündür” derler.
Bunun üzerine padişah bir gün:
-İddianızda hanginiz haklısınız? Bunu anlamak için sizi imtihan edeceğim, der.
Çin ressamları ile Türk ressamları yarışmaya girişirler. Fakat Türk ressamlar bu yarışmadan çekinir gibi olurlar.
Çinliler:
-Padişahım bize özel bir oda veriniz, biz o odada çalışalım. Bir oda da Türklerin olsun, teklifinde bulunurlar.
Kapıları karşılıklı iki oda vardır. Odalardan birini Çinliler alır, birini de Türklere verirler. Çinliler, padişahtan yüzlerce çeşit boya isterler. Padişah onların isteklerinin hepsini yerine getirir.
Türk ressamlar ise:
Ne resim, ne boya bizim işimize yaramaz, bize sadece pas giderici nesne gerekir.
Türk ressamlar kapıyı kaparlar. Duvarı cilalamaya başlarlar. Odanın kapıya karşı olan duvarını gökyüzü gibi saf, temiz ve parlak bir hale getirirler.
Padişah önce Çinli ressamların odasına girer. Çinli ressamların yaptığı resimleri görür. Onların inceliğine, güzelline şaşırıp kalır. Aklı başından gider.
Sonra Türk ressamlarının yanına gelir. Padişah gelince Türkler iki oda arasındaki perdeyi kaldırırlar. Karşı odada Çinlilerin yaptığı resimler ve nakışlar bu odanın cilalanmış duvarına daha parlak bir şekilde yansır.
Padişah Çinliler tarafından ne görmüşse, bu odada ondan daha iyisini, daha güzelini görür. Resimler öyle canlı öyle güzeldir ki insanın gözünü almaktadır.
Bunu gören padişah, Türk ressamlarını daha başarılı bulur ve tebrik eder.
Ve demiştir ki: Bazı insanların gönülleri ayna gibi saf ve tertemizdir. Her şey oraya yansır. Gönüllerini Allah’ı anarak iyi işler yaparak cilalamış olanlar her zaman bir güzellik hoşluk içindedir.
Empati, yani karşıdaki kişiyi anlamak ve algılayabilmek, duyumsamak barışın sürekliliğini sağlar.
Padişahın sarayındaki Çinli ressamlar ”Biz Türk ressamlardan daha iyi, daha hünerli ressamlarız ” iddiasında bulunurlar. Türk ressaml...ar ise ”Bizim resimdeki ustalığımız sizden daha üstündür” derler.
Bunun üzerine padişah bir gün:
-İddianızda hanginiz haklısınız? Bunu anlamak için sizi imtihan edeceğim, der.
Çin ressamları ile Türk ressamları yarışmaya girişirler. Fakat Türk ressamlar bu yarışmadan çekinir gibi olurlar.
Çinliler:
-Padişahım bize özel bir oda veriniz, biz o odada çalışalım. Bir oda da Türklerin olsun, teklifinde bulunurlar.
Kapıları karşılıklı iki oda vardır. Odalardan birini Çinliler alır, birini de Türklere verirler. Çinliler, padişahtan yüzlerce çeşit boya isterler. Padişah onların isteklerinin hepsini yerine getirir.
Türk ressamlar ise:
Ne resim, ne boya bizim işimize yaramaz, bize sadece pas giderici nesne gerekir.
Türk ressamlar kapıyı kaparlar. Duvarı cilalamaya başlarlar. Odanın kapıya karşı olan duvarını gökyüzü gibi saf, temiz ve parlak bir hale getirirler.
Padişah önce Çinli ressamların odasına girer. Çinli ressamların yaptığı resimleri görür. Onların inceliğine, güzelline şaşırıp kalır. Aklı başından gider.
Sonra Türk ressamlarının yanına gelir. Padişah gelince Türkler iki oda arasındaki perdeyi kaldırırlar. Karşı odada Çinlilerin yaptığı resimler ve nakışlar bu odanın cilalanmış duvarına daha parlak bir şekilde yansır.
Padişah Çinliler tarafından ne görmüşse, bu odada ondan daha iyisini, daha güzelini görür. Resimler öyle canlı öyle güzeldir ki insanın gözünü almaktadır.
Bunu gören padişah, Türk ressamlarını daha başarılı bulur ve tebrik eder.
Ve demiştir ki: Bazı insanların gönülleri ayna gibi saf ve tertemizdir. Her şey oraya yansır. Gönüllerini Allah’ı anarak iyi işler yaparak cilalamış olanlar her zaman bir güzellik hoşluk içindedir.
Empati, yani karşıdaki kişiyi anlamak ve algılayabilmek, duyumsamak barışın sürekliliğini sağlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder